Cesarskie cięcie – przygotowanie, wskazania i przebieg

Jak się przygotować do cesarskiego cięcia?

W przypadku planowanego (elektywnego) cesarskiego cięcia pacjentka zgłasza się do szpitala dzień przed porodem. Przyszła mama powinna mieć ze sobą dowód osobisty, kartę ciąży, wynik badania grupy krwi i skierowanie do szpitala. Oprócz tego przydadzą się jej: koszula nocna, kosmetyki, bielizna, szlafrok, klapki i podkłady poporodowe. Dodatkowo ciężarna powinna wziąć ze sobą wyprawkę dla dziecka. Jeśli pacjentka przyjmuje stale jakieś leki, musi je zabrać. Nie warto brać ze sobą biżuterii, ponieważ i tak trzeba ją zdjąć przed wejściem na salę operacyjną. Przed zabiegiem trzeba zmyć makijaż i lakier z paznokci.

Na cesarskie cięcie należy zgłosić się na czczo, co oznacza, że nie wolno jeść i pić na 6 godzin przed operacją. W tym czasie nie można też żuć gumy. Przed zabiegiem nie wolno palić papierosów, podobnie jak w trakcie trwania całej ciąży. Dzień przed zabiegiem warto unikać potraw ciężkostrawnych i smażonych. Wieczorem i rano pacjentka powinna przemyć się specjalnym środkiem. Nie musi natomiast golić okolic intymnych – zrobi to za nią położna.

Jak wygląda cesarskie cięcie?

Na sali operacyjnej pacjentka zostaje podłączona do kroplówki z płynami elektrolitowymi i do aparatu KTG, a następnie zakłada się jej cewnik do pęcherza moczowego. Profilaktycznie podaje się jej dożylnie antybiotyk. Cesarskie cięcie przeprowadza się w znieczuleniu, zwykle podpajęczynówkowym, co oznacza, że lek podaje się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Dzięki temu pacjentka nie czuje bólu, ale pozostaje przytomna. Po zdezynfekowaniu skóry lekarz nacina powłoki brzuszne, następnie rozchyla kolejne warstwy, aby wyciągnąć dziecko z macicy. Zazwyczaj wykonuje się poprzeczne nacięcie w dolnej części brzucha. W ten sposób blizna jest mniej widoczna, a rekonwalescencja przebiega szybciej. Maluszkowi odcina się pępowinę, po czym trafia on w ręce neonatologa. Jeśli wszystko jest w porządku, położna kładzie dziecko na piersiach mamy. Na koniec lekarz dokładnie zszywa powłoki brzuszne.

Wskazania do cesarskiego cięcia

Wskazania do cięcia cesarskiego można podzielić na położnicze i pozapołożnicze. W pierwszym przypadku mają one związek zarówno z mamą, jak i dzieckiem. Zaliczamy do nich:

• nieprawidłowe położenie płodu (częścią przodującą jest miednica lub pośladki, a nie główka),
• zbyt wolne tętno dziecka (bradykardia),
• brak postępu porodu,
• przedwczesne odklejenie się łożyska,
• wypadnięcie pępowiny,
• łożysko przodujące,
• stan przedrzucawkowy (zwany również zatruciem ciążowym lub gestozą),
• podejrzenie krwotoku wewnętrznego w wyniku pęknięcia macicy,
• zbyt duża główka dziecka,
• zagrażająca zamartwica płodu.

Z kolei wskazania pozapołożnicze dotyczą ciężarnej. Wśród nich można wymienić tokofobię (paniczny lęk przed porodem), schizofrenię, choroby neurologiczne, odwarstwienie siatkówki i zmiany naczyniowe na dnie oka. Lekarz może zadecydować o wykonaniu cięcia cesarskiego, gdy przyszła mama cierpi na ciężkie choroby płuc i/lub układu krążenia. Ortopedyczne wskazania są związane przede wszystkim z patologiami w obrębie kręgosłupa i miednicy.